As explotacións avícolas
Xul
As explotacións avícolas son lugares para a cría de aves de curral como galiñas, pitos, patos, pavos e gansos. Segundo o último informe trimestral do Ministerio de Agricultura Pesca e Alimentación iguais. Descobre os diferentes tipos de explotacións, a normativa e a importancia do benestar animal en todas elas.
Normativa sobre explotacións avícolas
Actualmente as explotacións avícolas réxense polo Real Decreto 1084/2005 de Ordenación da Avicultura de Carne Con todo, o Ministerio de Agricultura, Pesca e Alimentación do Goberno de España leva varios meses traballando en pos dun novo marco lexislativo que incluirá unha nova ordenación de explotacións avícolas, ademais da produción de posta e a produción mixta de carne e ovos, así como implementará condicións mínimas de funcionamento que garantan o benestar animal.
Explotacións avícolas en función dos seus produtos
Una das formas de clasificar as explotacións avícolas segundo o novo texto legal no que se está traballando é en función do tipo de produtos cos que se comercia:
- Explotación avícola de posta
- Explotación avícola de carne
- Explotación avícola mixta de carne e ovos
- Explotación avícola de cría
Na lexislación de 2005 non se incluían as explotacións mixtas e ademais, as explotacións de posta non tiñan o mesmo peso que as de carne.
Explotacións avícolas en función do seu tamaño
Na nova normativa, tras varias modificacións, está previsto que se inclúan as microexplotaciones e a explotacións de autoconsumo para abarcar a realidade actual do sector:
- Explotacións de autoconsumo: (sen comercialización) de ata 25 galiñas no caso de posta ou 50 pitos de carne
- Microexplotaciones: explotacións pequenas de ata 150 galiñas
- Explotación reducida: explotacións avícolas de ata 11.000 galiñas ou 18.000 pitos
- Resto de explotacións avícolas: Máis de 11.000 galiñas ou máis de 18.000 pitos.
Explotacións avícolas en función do método de cría
Por último, e seguindo co borrador da nova ordenación de explotación avícola podemos ver que tamén existe unha clasificación en función dos diferentes sistemas de cría. No caso das explotacións de posta sería:
- Explotación ecolóxica – As galiñas consomen penso procedente de agricultura ecolóxica e atópanse en espazos ao aire libre onde poden picotear herbas ou insectos.
- Explotación campeira – É o caso das galiñas de Pazo de Vilane. Son galiñas criadas en liberdade onde teñen acceso a pastos frescos.
- Explotación en chan – Son galiñas criadas no chan dentro dunha nave. Aliméntanse só de penso.
- Explotación en gaiola – Estas galiñas atópanse enjauladas dentro dunha nave
No informe de abril de 2020 do Ministerio de Agricultura, Pesca e Alimentación sobre galiñas de posta infórmase de que o 77% das explotacións avícolas en España manteñen un sistema de cría en gaiola, un 13% do censo total de explotacións realízase en chan, un 1% son ecolóxicas e soamente un 9% do número total de explotacións avícolas correspóndense con galiñas campeiras.
O benestar animal en explotacións avícolas
Como acabamos de ver, aínda existe un gran número de explotacións que se rexen pola produtividade en lugar de centrarse no benestar das galiñas. En Pazo de Vilane levamos desde 1992 dicindo que “non fabricamos ovos, coidamos galiñas”. Por iso, o noso modelo de cría garante unhas condicións de liberdade para elas e antepon as súas necesidades a calquera eventualidade. Ademais, este modelo vese reflectido na calidade e o sabor dos nosos ovos.
A nova normativa traerá consigo condicións mínimas de funcionamento que garantan o benestar animal daquelas explotacións nas que aínda non está implementado. Algunhas delas son:
- Valado independente ou conxunto
- Suminstro de auga reflectida no SIGE (o Sistema Integral de Explotacións de Gando que tamén debe recoller o veterinario que está asociado á explotación, o plan de bioseguridade, o plan sanitario de enfermidades de declaración obrigatoria e o plan de uso racional de antibióticos)
- Profesionalizar ao avicultor
- Fixar un teito de emisións dado que o sector avícola é o responsable do 18% das emisións de amoníaco
- Actualizar o censo de galiñas e unificar o sistema de rexistro
- Localización e separación sanitaria entre explotacións.
Esta última medida é unha das que máis comentarios suscitou e de feito, aínda se atopa en revisión. A idea é establecer a distancia que debe haber entre explotacións avícolas ou con respecto a outras instalacións que poidan representar certo risco hixiénico-sanitario para evitar a transmisión de enfermidades e protexer ás aves. En principio designouse 500 metros de separación entre explotacións xa existentes (1000 metros no caso de explotacións de cría e 2000 no caso de selección e multiplicación).
Este 2020 é un ano crave para as explotacións avícolas. Cun Real Decreto en marcha con varias medidas que apoian o benestar animal e a bioseguridade, o sector avanza cara á integración de medidas de protección das aves. En Pazo de Vilane estamos a favor de coidar e protexer ás galiñas, así como lograr que cada vez gocen de maior liberdade e mellores condicións de crianza.
